Back Ажәытәмсыртә ҩыра Abkhazian أدب مصري قديم Arabic ادب مصرى قديم ARZ Qədim Misir ədəbiyyatı Azerbaijani Літаратура Старажытнага Егіпта Byelorussian প্রাচীন মিশরীয় সাহিত্য Bengali/Bangla Literatura de l'antic Egipte Catalan Staroegyptské písemnictví Czech Altägyptische Literatur German Ancient Egyptian literature English
La lliteratura del Antiguu Exiptu conocida surde nel Imperiu Antiguu, nel tercer mileniu e. C. perdurando hasta la dómina de dominación romana.
Representa'l cuerpu lliterariu más antiguu de la lliteratura exipcia. Al pie de la lliteratura sumeria, considérense les más antigües del mundu. La escritura nel Antiguu Exiptu, tanto xeroglífica como hierática, apaecieron per vegada primera a finales del IV Mileniu e.C. mientres la etapa tardida del Exiptu predinástico. Mientres l'Imperiu Antiguu (sieglu XXVI e.C.- sieglu XXII e.C.), los trabayos lliterarios incluyíen testos fúnerarios, epístoles y cartes, himnos y poemes ya inclusive testos autobiográficos conmemorativos que narraben biografíes d'oficiales alministrativos importantes.
A principios del Imperiu Mediu (sieglu XXI e.C.- sieglu XVII e.C.) surde la lliteratura narrativa n'Exiptu. Esto foi revolucionariu, y d'alcuerdu a Richard B. Parkinson, foi resultáu de la puxanza d'escribes cultos, nueves perceiciones culturales sobre l'individuu, niveles ensin precedentes de lliteratos y un accesu xeneral a los materiales d'escritura. Sicasí, ye posible que la tasa total d'alfabetización foi menor al unu per cientu de la población polo xeneral. La creación de la lliteratura foi, poro, un exerciciu de la élite, monopolizada por una clase d'escribes relaciondas a oficiales del gobiernu a la corte real del faraón gobernante. Sicasí, nun esiste un ampliu consensu al respective de la dependencia de la lliteratura antigua exipcia al orde sociopolítico de les cortes reales.
L'exipciu mediu, llinguaxe faláu mientres l'Imperiu Mediu, convertir nel llinguaxe oficial mientres el Nuevu Imperiu (sieglu XIV e.C.- sieglu XI e.C.), cuando'l vernáculu llinguaxe conocíu como Exipciu Tardíu apaeció na escritura. Les escribes del Nuevu Imperiu canonizaron y copiaron munchos testos lliterarios escritos nel Exipciu Mediu, permaneciendo según el llinguaxe usáu pa llectures de testos xeroglíficos sagraos. Dellos xéneros de la lliteratura del Imperiu Mediu, como les enseñances y los cuentos de ficción, siguieron siendo populares nel Imperiu Nuevu, anque'l xéneru de los testos proféticos nun tomó puxanza sinón hasta'l periodu Ptolemaicu (sieglu IV e.C.- sieglu I e.C.). Los cuentos populares incluyíen la Historia de Sinuhé y los Testos de los Sarcófagos, ente qu'importantes testos d'enseñanza fueron les Instrucciones de Amenemhat y La Enseñanza de la Llealtá. Mientres el periodu del Nuevu Imperiu, la escritura del grafiti conmemorativo nos templos sagraos y les parés de los sarcófagos florió como un xéneru únicu de la lliteratura, a pesar de qu'emplegara frases similares a otros xéneros. El desconocimientu de los derechos d'autor permaneció importante namái en dellos xéneros, ente que los testos d'enseñanza fueron atribuyíos equivocadamente a pseudónimos y figures históriques importantes.